Onderstaande regels zijn afkomstig uit een tijdschrift voor Amsterdams woonbeleid, uit 2002, maar anno 2007 in Rotterdam en op Katendrecht nog net zo geldig naar mijn idee. Ook de kwestie van identiteit is regelmatig ter sprake gekomen tijdens gesprekken met klasgenoten.
Groen en water zijn altijd restposten. Gras is goedkoop. De keuze voor snelgroeiende bomen is gemakkelijk gemaakt. Het zou veel beter zijn als groen in het stedenbouwkundig ontwerp van nature tot uitdrukking komt. Het moet de drager zijn van een ontwerp. Dat vraagt een andere filosofie. Plaats stad en land niet tegenover elkaar, maar bekijk de stad als een landschap. Daar bewegen zich mensen in. Wat willen die mensen? Die willen zich welbevinden. In de dicht bebouwde stedelijke omgeving moet iets te beleven zijn. Bewoners moeten aan hun omgeving identiteit kunnen ontlenen. Ook willen ze de seizoenen kunnen beleven. Groen wordt dan een van de structuurbepalende vormen.
Bron: nul20
No comments:
Post a Comment