Niet gemaakte foto's #03

Zomerliefdes heb ik ervaren als een fijne tentoonstelling, mede door de selectie van poëtische teksten. Het idee voor deze expositie is gebaseerd op de verliefdheden die zowel fotografen als tentoonstellingsmakers kunnen overkomen. Lees verder ook op Photoq
Ik heb er inspiratie gevonden voor een verzameling fotobeelden van mezelf, die ik al dan niet al gemaakt heb. Het kan een langdurig project worden waar ik veel zin in heb.

Eén van mijn eigen grote liefdes was hier ook te vinden: Rinko Kawauchi (1972, Japan). Als je foto’s van haar ziet begrijp je wel waarom ik persoonlijk minder geef om foto’s van Inez en Vinoodh, hoe mooi die ook zijn. Tot mijn verrassing was er niet alleen een voor mij nieuw boek van haar (Semear, 2007) dat ik nog niet had gezien, maar trof ik ook oud werk waar ik al een tijdje naar op zoek was. Ik heb het boek “Cui Cui’(2005) gekocht. Het boek zag er aan de buitenkant niet zo mooi uit en ik vond de prijs bovendien aan de hoge kant, maar ik wilde het zo graag hebben dat ik de verleiding niet kon weerstaan.

Om 18.00 uur sloot Huis Marseille haar deuren en verliet ik het pand met een goed gevoel. In de Belgische trein terug naar huis ondervond ik nog wat mooie ogenblikken. Het licht deed het een poosje niet, op de noodverlichting na en we reden tergend langzaam door de Schipholtunnel. In de donkere tunnel af en toe flitsen van lampen die we passeerden en zachtjes pratende stemmen op de achtergrond. Een dromerig maar tevens welhaast surrealistisch sfeertje, dat eenmaal boven de grond een vervolg kreeg door de waas van geel en groen in het voorbijschuivende, door de regen wazige, landschap. Toen flitsten de lampen weer aan en kon ik verder met mijn boek, een heleboel niet gemaakte beelden in mijn hoofd.

In hoeverre zullen die gemiste foto’s nu mijn herinnering, de verbeelding en het denken over fotografie beïnvloeden? Ik hoop hier later nog eens op terug te komen.