Niet gemaakte foto’s #01

Ik ben in het bezit van het boek Nabeelden: album van niet gemaakte foto’s, van Rein Jelle Terpstra
Een boek over fotografie, maar dan zonder foto’s. Een fascinerend boekwerkje, met verhalen van verschillende auteurs/beeldenmakers over situaties waarin foto’s wel gezien werden, maar niet konden worden gemaakt omdat ze op dat moment geen camera bij zich hadden. En of dat dan een reden tot spijt is geweest, of niet. In hoeverre beïnvloedt die gemiste foto de herinnering, de verbeelding en het denken over fotografie? Ik moest aan dat boekje denken, toen ik mijn stukje schreef.

Zaterdag besloot ik vrij onverwacht naar Amsterdam te gaan, om twee foto-tentoonstellingen te bezoeken. Bijna altijd neem ik dan ook een digitale spiegelreflex mee, maar nu besloot ik om die thuis te laten omdat het toch altijd een heel gesjouw is als ik ook overweeg om boeken te kopen, een niet ondenkbaar scenario op zo’n dag. Het lot wil dat ik ook mijn 5 jaar oude digitale compactcamera niet bij me had gestoken, een beduidend minder zwaar toestelletje, maar toch niet bepaald een broekzakmodel. Zodoende arriveerde ik zonder enige camera in Amsterdam, waar ik al snel een hoop roze ontwaarde. Oh nee toch, hoe kon me dat ontschoten zijn: vandaag was de dag van de Canal Parade, het hoogtepunt van de Amsterdamse Gay Pride! Ik moest even wat scheldwoorden, gericht aan mezelf, wegslikken. Nou ja, gelukkig lag mijn oorspronkelijke plan niet in duigen en had ik nog veel zin in een bezoek aan Foam en Huis Marseille

In Foam was de overzichtstentoonstelling van het wereldberoemde fotografenduo Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin: Pretty Much Everything - photographs 1985-2010. Prachtige beelden, waar ik erg van genoten heb, maar die bij mij toch niet altijd de juiste gevoelige snaar wisten te raken. Het was allemaal zo gepolijst. Knap gemaakt en technisch volmaakt, in elk geval in mijn ogen, maar toch… Een groot aantal wist me echter wel te bekoren en wellicht was het ook de hoeveelheid (er hingen zo’n 300 foto’s) die me op een gegeven moment murw maakte. Of zou het gewoon het onderwerp zijn, mode heeft nu eenmaal niet zo mijn belangstelling.

Elders in Foam hing ook werk van Karl Blossfeldt (1865-1932). Zie ook deze website Het betreft een selectie originele prints uit het archief van deze wereldberoemde Duitse plantenfotograaf. Iets totaal anders! Bloemen en planten in zwart/wit, gefotografeerd met een zelfgebouwde grootformaat camera. Strak en geometrisch, want ontdaan van alle overbodige takjes en blaadjes, tegen een neutrale achtergrond. Ik heb een boek van hem en vond het geweldig om deze originele foto’s nu hier te kunnen bewonderen.

Simon Wald-Lasowski, met For your eyes in de bibliotheekzaal, kon me daarentegen absoluut niet bekoren. Ik heb er geen oordeel over, het werk dat daar was tentoongesteld deed me gewoon niets. Ik zal het wel niet snappen. Soms is het me ook een raadsel hoe ik, als de saaie vrouw die ik eigenlijk ben, in de kunstwereld ben beland.