Guus is kunstenaar, blind en verstandelijk gehandicapt. Ik kan geen werk van hem laten zien omdat ik er domweg niet aan gedacht heb daar een foto van te maken. Misschien komt dat nog, maar het is vooral Guus zelf die mij als fotograaf fascineert. Telkens als ik bij Artilabo ben kan ik niet om hem heen. Voor de beoordeling ga ik deze foto niet gebruiken, omdat hij denk ik niet aansluit bij de rest van de serie, waarin ik vooral de passie van de kunstenaar wil laten zien. Alleen zijn mond is hier scherp en al heb ik dat niet echt heel bewust gedaan, het resultaat bevalt me wel. Een snel, beetje schielijk shot, 1600 iso en 1/6 sec. uit de hand, maar het is helemaal zoals ik Guus voor me zie.In een vorig blogje had ik zijn oog eruit gelicht (wat klinkt dat opeens letterlijk) omdat tijdens het opnieuw en vergroot bekijken van deze foto dit oog me zo opviel en boeide. En ook omdat we het op de academie eerder hadden over een andere foto van deze man, waarin een uitsnede van het oog ter sprake kwam. Ik heb er zelfs tijdens een slapeloze nacht over lopen denken of ik het oog aan de serie voor aanstaande zaterdag zal toevoegen...
1 comment:
Dit is wat mij betreft stukke beter dan die uitsnede, hier voel je wat er aan de hand is en word je door de ogen gegrepen!
Post a Comment