Dichterbij ontstaat vanzelf een intiemer gevoel. Ik merk ook dat hoe dichterbij ik kom, hoe beter ik kan uitdrukken wat ik wil zeggen met deze serie. Misschien dat het ook hier beter werkt als ik me concentreer op hoofd en handen, maar ik vind juist de voorovergebogen houding zo mooi aangeven hoe vol overgave Marcel aan 't werk is. Toch weet ik nog niet of ik hem ga gebruiken voor de uiteindelijke serie. Inmiddels heb ik mijn werk besproken met Annelies Kuiper, beeldredacteur van NRC-Next en afgelopen zaterdag te gast op onze academie. Annelies haalde uit mijn vrij ruime voorlopige selectie een serie van zo'n acht foto's, als voorbeeld hoe het zou kunnen, op basis van wat ik wil laten zien, nl. het wezen van het kunstenaar zijn. Daar zat deze foto overigens niet bij. Ze vond dat ik ook heel goed werk van de kunstenaars zelf kon laten zien, tussen de andere foto's door, om zo te tonen waar ze mee bezig zijn. Hun handicap speelt geen rol, maar mag uiteraard best zichtbaar zijn, al hoeft er niet de nadruk op te liggen. Ze vroeg me wat er nu uit de serie sprak en ik aarzelde om te zeggen wat ik dacht, maar het was liefde, liefde voor hun werk! Dat vond Annelies dus ook.
2 comments:
Dat klinkt als hele goede feedback die je gekregen hebt! Grappig dat ze oppert ook werk te laten zien. Ik word zelf ook nieuwsgierig na jouw verhalen en foto's.
Foto van Marcel vind ik helemaal prachtig. Concentratie, mooie houding, intiem en respectvol. Maar ja, 'kill your darlings', het lot van de kunstenaar!
Nou, ik weet nog niet of deze eruit gaat hoor Ina, het was maar een voorbeeld dat ze gaf. Wel fijn idd. die feedback, ook van jou! Een fotograaf die ik gesproken heb vond dit overigens ook een goede foto.
Post a Comment